Solhan’da 1991 yılında vazife yapan Edebiyat Öğretmeni Emine Duman ve Coğrafya Öğretmeni Güzin Yılmaz, bir kitabında tanıtımı için ilçeye geldi. Öğretmenler 28 yıl ortadan sonra eski öğrencileriyle yeniden tıpkı sıralarda buluşarak ders işledi. O günlerin hissini yansıtan öğretmenler tıpkı mimik ve hareketler ile ders anlattı. Uzun yıllar sonra arkadaşları ve öğretmenleri ile bir ortaya gelen kümede hem heyecanlı hem de hüzünlü anlar yaşandı. Edebiyat öğretmeni Duman, o günlerde öğrencilerine sorduğu soruyu sorarak cümlenin öğelerine ayırmalarını isterken, coğrafya öğretmeni Yılmaz ise coğrafya dersi işledi. Yeniden o devrin Ulusal Eğitim Müdürü Yusuf Ziya Aydın da, sınıfı ziyaret ederek eski günleri yad etti. 28 yıl evvel Solhan’da birinci öğretmenlik misyonuna Arakonak Ortaokulu’nda başladığını belirten Edebiyat Öğretmeni Emine Duman, “ Muhakkak vakitlerde Solhan lisesinde de çalıştım o yüzden öğrenci hayran kitlem çok geniş. Hepsine çok teşekkür ediyorum bugün beni çok keyifli ettiler. Ben hayatımda bu kadar hoş bir anı yaşadığımı hatırlamıyorum. Bundan sonra bunun üzerine hoş bir an olur mu bilmiyorum. O kadar memnunum ki söz bulmak çok sıkıntı buna. 28 yıl evvelki talebelerinizin sizi havaalanından geldiğiniz yere kadar yanınızda olması, karşılaması, tekrar tıpkı sevgiyle, birebir muhabbetle, birebir hoş saygılı hislerle karşılaması kadar hoş bir şey olamaz. Çok klişe bir laf lakin her halde bu dünyada öğretmenlik en hoş meslek bugün bunu çok âlâ yaşadım. Öğretmenlikten daha hoş bu hisleri yaşayacak bir meslek yok. Dünyaya bir daha gelsem muhakkak öğretmen olurum” dedi.
‘BU GERÇEK BİR MUTLULUK’
Kendilerinin vaktinde Solhan’a çocuk geldiklerini ve burada büyüdüklerini aktaran Coğrafya Öğretmenliği yapan Güzin Yılmaz ise, şunları söyledi:
“Bugün günün başından şu ana kadar yaşadığım hisler nitekim anlatılmaz. Hani demiş ya ‘bana mutluluğun fotoğrafını çizebilir misin Abidin’ işte bu mutluluğun resmi, gerçek bir memnunluk bu. Yani sahiden anlatılacak sözler dökülecek üzere değil. Sevgiyi o kadar hoş görüyorsunuz ben mutlaka bu türlü bir karşılık beklemiyordum. Harikasınız, olağanüstüsünüz. Bunu bize yaşatmayabilirdiniz de, burada olmayabilirdiniz de, olmak zorunda da değildiniz. Nitekim bir gönül birliği yaptığınız için bize bu hisleri tattırdığınız için hepinize çok teşekkür ediyorum. Âlâ ki burada öğretmenliğe başlamışız, uygun ki buraya gelmişiz, güzel ki burada uygun makûs anlar yaşamışız daima birlikte. İnşallah daima gönüllerde iz olacak ve orada kalacaksınız bundan emin olabilirsiniz.”
