Gabrielle Union: Erkekleri gereğince izledik, sıra kadınlarda
◊ Eşiniz Dwyane Wade’in büyük hayranıyım.
– Ben de!
◊ Wade, 16 yıllık NBA mesleğini geçen dönem noktaladı. Nasıl geçirdiniz son dönemi?
– Her maç veda maçı üzereydi. Bizi memnun eden, neşelendiren ancak kalbimizi de kıran bir süreç oldu.
Bu sporu sevenler olarak bir devrin kapanmasına üzülsek de aile olarak bize daha çok vakit ayıracağı için keyifli olduk.
‘TAŞIYICI ANNE’ GÖZÜ PEK DEĞİL HASSAS BİR KARARDI
◊ Anne olmak için verdiğiniz uğraşları, 8-9 sefer düşük yaptığınızı açıkladınız, o süreci tüm açıklığıyla paylaştınız. Ve kasım ayında taşıyıcı anne vasıtasıyla bebeğinizi kucağınıza aldınız. Ruhsal açıdan nasıl bir süreçti?
– Kalp kırıklıklarıyla dolu bir süreçti. Taşıyıcı anneye karar vermek ise daha duygusal bir süreçti.
◊ Neden? Yakın etrafınız cesaretli bir insan olduğunuzu söylüyor…
– Çocuğumun benim bedenimden dünyaya gelmeyeceğini kabul etmek gözü pek değil, hassas bir karardı. Tecavüz kurbanı olduğumu söylediğimde de beşerler bahadır olduğumu söylemişti. Lakin müthiş tecrübeler yaşayıp hayata tutunabilmek, olup biteni anlatmak cesurca değil, hakikat
ve yapılması gereken bir şey. Bunları yaşayan bir sürü insan sessizce acı
çekiyor. Ben ise tüm yaşadıklarımı diğerlerine bir kesim da olsa yardımcı olur umuduyla paylaşıyorum.
◊ Başınıza gelenleri birinci olarak ne vakit paylaştınız?
– 19 yaşındayken tecavüze uğradım, 20’lerimin ortasında anlattım.
◊ Bizimle de paylaşır mısınız o periyodu?
– Natürel… Birinci kere bir dergiye kapak olduğumda anlattım her şeyi. “City of Angels” isminde bir dizide oynuyordum. Dizide bir adam, seri bir formda hastanedeki bayanlara tecavüz ediyordu. Her hafta senaryo gelir gelmez endişeyle okuyordum “Acaba bu kısımda tecavüz kurbanı ben mi olacağım” diye. Sonunda senaristlerimizle konuşup tecavüze uğradığımı, bu türlü bir sahneyi çekemeyeceğimi söyledim. Bana asla tecavüz sahnesi yazmayacakları söylediler. Birebir hafta içinde mecmua kapağı çekimlerim oldu. Röportajda genç oyunculara dair bir sürü klişe soru soruyorlardı. Ben de karşımda oturan gazeteciye kendi öykümü anlatmayı teklif ettim. Kendi gerçeklerimi…
◊ Yaşadıklarınızı diğerlerine yardımcı olmak için anlattınız…
– Şayet biz konuşmazsak, sesimizi yükseltmezsek bu bu türlü devam edecek. Birbirimize dayanak olarak üstesinden geleceğiz, kökünü kurutacağız. Bunun birinci adımı da konuşmak!
◊ Anneliğe dönelim. Bebeğinizi kucağınıza birinci aldığınız anı hatırlıyor musunuz?
– En baştan anlatayım. Taşıyıcı anne hemen sezaryene alındı. Göbek bağı, bebeğin bileklerini çevrelemiş ve düğümlenmiş. Doğumu beklerken hayallerimin kabusa dönüştüğü anlar yaşadım. Ancak bebek kurtarılıp minik ellerini gördüğüm anda içimdeki tüm hisler değişti…
◊ Ve keyifli son…
– Evet. Şükürler olsun. Hayatımda var olan her şey için çok çalıştım. Anne olmak için de. Lakin olmuyordu. “Bu duyguyu hiçbir vakit yaşayamayacağım” kanısına kapıldım. Öbür taraftan 40’lı yaşlarımda mesleğimde yine doğdum, hiçbir vakit bu kadar çok para kazanmamıştım, hiçbir vakit bir adama bu kadar âşık olup memnun yaşamamıştım. Bir biçimde hayatımda her şey harika biçimde bir ortaya gelmişti. Ve artık kızımla tamamlandık. Artık mutluluğuma tesir eden her şeyden uzak duruyorum.
Kızım bana farklı şeyler yapmam için ilham veriyor. “America’s Got Talent” müsabakasına heyet üyesi oldum. Her kısımda en az üç defa ağlasam da insanların hayallerini gerçekleştirmesine yardımcı olmak istiyorum.
KARAVANIMIZ BEBEK ODASI GİBİYDİ
◊ Gelelim “L.A.’s Finest”a. Dizi, “Bad Boys” serisinin yan eseri olarak hayata geçirildi. Bu ortada “Bad Boys 3” çekiliyor. Dizi ile sinema ortasında paslaşma olur mu? Mesela Will Smith ve Martin Lawrence diziye konuk oyuncu olur mu?
– Eğer takvimleri uyarsa ve isterlerse neden olmasın? Lakin bence onlar sinemaları ile memnunlar.
◊ Jessica Alba ile dizinin yapımcılığını da üstlendiniz. İş ortamında bayanların birbirine dayanağı ne kadar kıymetli sizce?
– Jessica ile iş alakamız ve arkadaşlığımız, bayanların birlikte çalışmasının ne kadar eğlenceli olabileceğinin bir göstergesi. Bu kentte var olmayan bir set ortamı oluşturduk. İkimizin karavanı da bebek bakım odası üzereydi. Ailelerimiz, çocuklarımız sete gelebiliyordu. Dizinin pilot kısmını çekerken Jessica hâlâ emziriyordu. Gebeyken ya da doğurduktan çabucak sonra seksiliğini, etkinliğini, karizmanı kaybetmiyorsun. Ben 46 yaşında anne oldum. Biliyorum beşerler “Tatlım bu yaşta büyükanne olmalıydın” diyor ancak aldırmıyorum. O beşerler seni koşarken, çalışırken, üretirken görmek istemiyorlar. Ben ise aksinin mümkün olduğunu tüm dünyaya gösteriyorum.
Jessica Alba: Neden bayanlar aksiyon yapamasın?
◊ “L.A.’s Finest” iki bayanın başrolde olduğu bir proje. Birkaç yıl öncesine kadar bu biçim projelerde kahramanlar bir bayan ve bir erkek polis olur, öykü ilerledikçe de birbirine âşık olurlardı…
– Hakikat. Birden fazla sinema ve dizilerde olan tam da buydu…
◊ Ancak sizin dizinizde iki bayan polis ve bayan dostluğunun gücü var. Bu ortada ikinci dönem için anlaşmışsınız, tebrik ederim…
– Teşekkürler. Bir şeyler değişiyor artık. Evet, bizde iki bayan polis var. Erkekleri gereğince izlemedik mi! “Bad Boys”, “Lethal Weapon”, “Men in Black”… Ne kadar çok erkek polisiyesi var. Neden bayanlar aksiyon yapamasın? Neden bayan rolleri belli kalıplarda olsun? Çocukluğumdan itibaren bu kalıplara karşıydım. “Top Gun”da kız olmak istedim mesela. O uçakları kaldıran, uçuran bayan olmak istedim. Örümcek Adam tarafından kurtarılan kız değil, Örümcek Adam olmak istedim.
Sadece yardıma muhtaçlığı olan çaresiz kız, küçük hanım ya da sevgili rolleri almak istemedim. Erkeklerin işini yapabilen bayan olmak istedim. Artık televizyon bayan oyuncuların farklı rolleri yapmasına müsaade veriyor. Artık daha fazla bayan müellif var, daha fazla bayan kamera gerisinde çalışıyor, daha fazla bayan işveren var.
◊ Üç çocuk, milyar dolarlık şirketiniz The Honest ve oyunculuk… Vakit sorunu yaşamıyor musunuz?
– Fazla çocuk doğurdum. Evet. Çok fazla! (Gülüyor) Çok yorgunum. Kendimi unuttum aslında. Geceleri hâlâ uyku yok. Gece yatağa uzanınca sonraki günün planlarını yapıyorum. Lakin kalbim dolu. Bebeğim sağlıklı. Gerçi babasını benden daha çok seviyor. Hudut bozucu bir durum bu. Erkek çocukları anneye daha düşkün olur derlerdi bir de. Bebeğim beni seviyor ancak babasına farklı bir düşkünlüğü var. Tuhaf bir şey. Bu durum beni kocama tekrar âşık ediyor ki bu daha da hudut bozucu. Nasıl mümkün olabilir!
HAMİLELİĞİ SEVSEM DE ÇOCUKLAR BAŞ AĞRISI!
◊ Kocanıza yine âşık olduğunuza nazaran dört, beş, altıncı çocuk da gelebilir mi?
– Keşke gelse lakin yaş ilerliyor ve çocukla ilgilenmek daha güç geliyor. Gebe olmayı daha çok seviyorum! Bir de birinci iki çocuğumda acımasız ve sert bir deneyim yaşadım. Üçüncü bonus bebek hayatımıza ekstra memnunluk getirdi. Çok tatlı bir formda ailemizi yakınlaştırdı. Bebekleri, gebe olmayı sevsem de çocuklar baş ağrısı, latife şaka… Şayet hayatım bu kadar ağır olmasaydı milyonlarca çocuğum olsun isterdim.
◊ Nedir motivasyon kaynağınız, ne vakit yavaşlayacaksınız?
– Bir vakitler hiçbir şeyim yoktu. Yokluktan geldim. Herkesin yaptığı üzere bir iş bulup çalışabilirdim. O da düzgün bir seçenekti lakin ruhum, kişiliğim sabitliğe uygun değil. O yüzden hamileliklerimin son ayında bedenim kendini durdurdu.
Ama ben tekrar kendime müsaade vermedim, işlerime devam ettim. Çocuklarımın altını ben değiştirdim, geceleri ben uyandım, onlarla ağladım güldüm. Keşke sabit olmayı, dingin olmayı başarabilsem. Tahminen ileride bir gün ben de kendime müsaade vermeyi öğrenirim.
HASTANE ODAMDA MUHTEŞEM KAHRAMAN OLMA HAYALLERİ KURARDIM
◊ Sinemalarınızda “küçük hanım” yerine aksiyonun ortasındaki kahraman olmayı tercih ettiğinizi söylediniz. Pekala iş hayatında nasılsınız? Şirketinizde de tıpkı durum mu kelam konusu?
– Şirketimi üç erkekle birlikte kurdum. Fikir benim olduğu halde, onları kendi fikrime ortak ettiğim halde başlarda beni görmek istedikleri hale sokmak istediler.
O periyotta eser geliştirmeden kâr etmeye, paketlemeye, satışa, stoklamaya, dağıtıma her şeyi a’dan z’ye öğrendim.
Kurduğum işin temelini atarken nasıl yapılandırmam gerektiğini anlamaya çalıştım. Kabul ediyorum, birinci başlarda erkeklerin dünyasında hapsedilmiş üzere hissettim. Lakin iş dünyasından birçok başarılı bayana ulaşıp yardımlarını ve rehberliklerini istedim. Çabuk öğrenip farklı bir işverenlik modeli yarattım.
◊ Hollywood’un sizin üzerinizdeki birinci tesirleri nasıldı? Hollywood denildiğinde aklınızdan neler geçerdi?
– Hasta bir çocuktum. Neredeyse tüm çocukluğum hastanelerde tedaviyle geçti. Benim için Hollywood hasta çocuk olmaktan çıkıp diğeri olabileceğim bir yerdi. Hastane odamda harika kahraman, önder, makus bayan, komik bayan olma hayalleri kurardım. Hollywood benim kaçışımdı.
Kendi gerçeklerimden kaçtığım kavramdı. Hâlâ da o denli. İşimin en sevdiğim istikameti, kendini bir kenara bırakıp oburu olabilmek.
DEV ŞİRKETLERLE SAVAŞMAYA MAALESEF GÜCÜM YETMİYOR
◊ The Honest şirketinizle organik eserler üretiyorsunuz. Pekala bölümde var olan kimyasal eser egemenliğine karşı bir şeyler yaptınız mı hiç?
– Kimyasal eserlere karşı tekraren savaş açtım. Kanunların değişmesi için lobi çalışmaları yaptım. Bilhassa hoşluk ve paklık eserlerindeki kimyasallara karşı maddelerin değişmesi kural. Avrupa’da bu mevzularda daha sıkı kurallar olduğunu duydum. Keşke Amerika’daki politik zihniyeti değiştirecek gücüm olsa. Fakat her şey küresel iktisadın bir modülü ve dev şirketlerle savaşmaya maalesef gücüm yetmiyor.
