Mardin’in Midyat ilçesinin Yemişli köyü, farlı din, mezhep ve lisanların buluşmasıyla, “birlikte yaşam”ın sembolü oldu. Müsamahanın büyülü kenti Mardin’in sosyo-kültürel yapısını yansıtan Yemişli köyü, farklı din ve mezheplerin yanı sıra Türkçe, Kürtçe, Arapça ve Süryanice üzere lisanların de buluşma noktası oldu. Ezan sesinin çan sesine karıştığı köyün kardeşçe yaşayan sakinleri, müsamaha ve birlikte hayatın örneğini sergiliyor. Türkçe “Yemişli”, Kürtçe “Nehile”, Süryanice “Enhıl” olarak bilinen, 7 kilise ve 2 cami bulunan köyde vatandaşlar Müslüman, Süryani ve Ezidi olarak 6 bayram kutluyor. Muhtarlık heyeti Müslüman ve Süryanilerden oluşan köyün sakinleri, düğünlerde memnunlukları, taziyelerde acıları paylaşıyor, meseleleri birlikte çözüyor.
“Medeniyet açısından örnek olacak bir köy”
Yemişli köyü muhtarı Lokman Acar, köyde bir ortada yıllarca kardeşçe yaşadıklarını söyledi. Köyde yaşayan Süryanilerin, göç ettiklerinde mesken ve yerlerini emanet edecek kadar kendilerine güvendiklerini söyleyen Acar, “2000’li yıllarda da dönüş yapınca meskenlerini onardılar. Biz de burada kendimize yeni konutlar kurduk. O meskenleri yeniden onlara teslim ettik. Burada birlikte yaşıyoruz. Akşam yemeğini birlikte yiyoruz, öğlenden sonra birlikte çay içiyoruz. Köyde şu an 514 kişi var. Süryaniler yaz aylarında 150 şahsa ulaşıyor. 60-70 hane de Müslüman var. Ayrıyeten Ezidi aileler de var” dedi.
50 yıl evvel köylerinde dişçi, marangoz, terzi ve futbol ekibi bulunduğunu, terör olaylarından ötürü göç edilmesiyle köyün harabeye döndüğünü, yıllar sonra gelerek köylerini sahiplendiklerini anlattı. “O sayede Süryani cemaati de bize güvenerek geldi. Artık bu biçimde birlikte yaşıyoruz. Köyümüzü eski günlerine kavuşturmak için çalışıyoruz” diyen Acar, dinlerinin ve lisanlarının farklı olmasının asla sorun olmadığına işaret etti. Acar, şöyle konuştu: “Beraber oturuyor, taziyelere, düğünlere gidiyoruz. Etraf köylere de birlikte gidiyoruz. Medeniyet açısından örnek olacak bir köy. Nasıl babalarımız, dedelerimiz birlikte yaşamış ise biz de birlikte yaşıyoruz. Bundan sonra da bu türlü devam edecek. Tek külfetimiz alt ve üst yapı. Bu sorunun da çözülmesiyle köyümüz her tarafıyla örnek olacak.”
“Beraber ağlıyor birlikte gülüyoruz”
Köy sakinlerinden Mehmet Mahsum Küçükaslan, 1991 yılında İstanbul’a gittiklerini, 2007 yılında ise köylerine döndüklerini söyledi. Küçükaslan, geçmişte buradan göç eden Süryanilerin taşınmaz mallarını kendilerine emanet ettiğini, döndüklerinde onlara taşınmazlarını teslim ettiklerini anlatarak, köyde kardeş üzere olduklarını vurguladı. Örnek alınacak bir köy olduklarını, hiçbir sıkıntılarının bulunmadığını belirten Küçükaslan, “Bir ölümüz olduğu vakit onlar da ağlıyor, onların da olduğu vakit biz ağlıyoruz. Medeniyet Yemişlidir. Avrupa bunu örnek alsın. Taziyelerde birlikte ağlıyor, düğünlerde birlikte oynuyor, birlikte gülüyoruz” tabirlerini kullandı.
“6 bayram kutluyoruz”
Süryanilerden 68 yaşındaki Efrim Koç, 7 yaşındayken köyden ayrılıp, ailesiyle İstanbul’a gittiğini, oradan da Avrupa’ya göç ettiklerini söyledi. Köy hayatını çok sevdiği için yaklaşık 15 sene evvel tekrar köyüne döndüğünü, yılın 9 ayını köyde geçirdiğini anlatan Koç, 3 ay da torunlarını görmek için Avrupa’ya gittiğini belirtti.
“İnsanların emekli olmaya yaklaştıkça köyleri aklına geliyor. Köyün havası hoş, komşularımız hoş. Diyaloğumuz hoş. O nedenle burayı tercih ediyoruz. Burada kardeşçe, bir ortada yaşıyoruz. Köyde ömür çok güzel” sözlerini kullanan Koç, köyde işbirliği ile problemleri çözdüklerini anlattı. Koç, “Onlar bizim bayramımıza geliyor, biz de onların bayramlarına gidiyoruz. Toplu halde bayramları kutluyoruz. Tekrar tıpkı formda taziyelere gidip, geliyoruz. Hem hüzün hem de sevinç vaktinde bir arada oluyor, bir arada yaşıyoruz. Hiçbir sıkıntımız yok” dedi. Kenan Karataş da köyde Müslüman, Süryani ve Ezidiler olarak huzur içinde, bir ortada yaşadıklarını kaydederek, “Köyümüz mozaiği andırıyor. Sevgi ve hürmet içerisinde yaşıyoruz. 6 bayram kutluyoruz” diye konuştu.
