THY Euroleague yarı finalinde Anadolu Efes ile karşı karşıya gelecek Fenerbahçe Beko’nun baş antrenörü Zeljko Obradovic, yayıncı kuruluştan İsmail Şenol’un sorularını yanıtladı.
Sırp teknik adamın verdiği röportaj şu şekilde:
Elbette herkes finale kalmaktan, kupa kazanma ihtimalinden bahsediyor lakin ben beş yıl üst üste Final Four’a kalmaktan kelam etmek istiyorum. Zira siz bile, tüm vakitlerin en çok kazanan antrenörü olarak mesleğinizde bunu hiç başaramamıştınız.
Zamanı gelmişti. Çok memnunuz. Birinci geldiğimde herkes Final Four’a kalmaktan bahsediyordu. Ana amaç buydu. Oyuncularımız ve kulüp ideolojimiz sayesinde bu maksada ulaştık. Çok çok memnunum, zira bunun ne kadar güç olduğunu biliyorum. Her yaz takımınızda birtakım değişiklikler olur ve bu değişiklikler sonrası herkesle gayret edip Final Four’a kalmak için kâfi düzeye çıkmak istersiniz. Bu sene çok uygun basketbol oynadık. Bu, yazın yeterli iş yaptığımızı ve birtakım kilit oyuncularımızın sakatlığına karşın düzgün basketbol oynamanın bir yolunu bulduğumuzu gösterir. Oyuncularımı şu ana kadar yaptıkları her şey için tebrik ediyorum.
Aynı vakitte Türk basketbol tarihinde de bir birinci. Birinci defa yeni formatta bir Türk grubu olağan dönemi önder bitirdi. Bu da güç olsa gerek, çift maç haftalarını da düşünürsek.
Evet lakin o herkes için sıkıntı. Bence bizim için dönemin başında oynadığımız güçlü fikstür kıymetliydi. Barcelona, Olimpiakos ve Maccabi deplasmanlarını erken oynadık ve kazanmayı başardık. Bir biçimde bu oyuncularıma büyük bir inanç aşıladı. Elbette daha çok çalışmamız gerektiğini anladık, her maç zordu. Ne olursa olsun, çalışma şeklimizden ve maçlardaki reaksiyonumuzdan çok memnunum. Kimi maçlarda anahtar oyuncularımız yoktu. Ekibin kalanının yanıtı çok olumluydu. Grubun basketbolundan ötürü çok memnunum.
Sezon içinde öğrendiğimiz bir bilgi beni üzdü. Yayında “Nicolo Melli daha agresif olabilir” diye düşünüyordum fakat Melli’nin de bir sakatlığı varmış ve sakatlığına karşın oynuyormuş. Buna şapka çıkarırım, saygıyı hak ediyor.
Evet, bu hakikat. Fakat kendini korumak için çok çalışıyor. Hiçbir vakit şikayet etmiyor, durmak istemiyor. Bu yüzden ona çok hürmet duyuyorum. Yalnızca Nico değil, diğer oyuncular da var. Bu, grup için fedakârlık yaptıklarını ve hem grubu hem basketbolu sevdiklerini gösteriyor. Ben kimseyi oynaması için zorlayacak bir antrenör değilim. Her durumda onların nasıl hissettiğini sorarım. Zira oyuncu kendinin nasıl hissettiğini, gruba yardımcı olup olamayacağını bilir. Sonunda bana gelip “Koç, hazırım” derse, benim için en hoşu olur.
Futbolu sevdiğinizi biliyorum ve soru da bununla çok alakalı. Tottenham Hotspurs – Ajax maçı. Ajax büyük bir avantaja karşın finale kalma hakkını kaybetti. Sonrasında Jose Mourinho, “Ajax çok güzel bir ideolojiye sahip. Onlara çok hürmet duyuyorum ve onların ideolojisinde oynanan maçları izlemek keyif veriyor. Lakin bu tip durumlarda ideolojinizden vazgeçip stratejiye gitmeniz gerekiyor. Pochettino bunu yaptı, stratejiyi tercih etti, uzun bir forvet koyup rakibi yendi. Yani strateji, ideolojiyi yendi.” Siz bu tip bir duruma nasıl bakıyorsunuz? Jose Mourinho ile birebir fikirde misiniz?
Felsefenin ne olduğu artık konuşuluyor yani? İdeoloji kazananın yanındadır. Bu iş bu türlü. Her şeyi konuşabiliriz, fakat maçı kazanınca “bu hakikat yoldu” denir. Çok kolay. Bu türlü bir yorumu maçtan evvel yapmalısınız. Maçtan sonra, biz “savaş bittikten sonra herkes general olur” deriz. Çok kolay. Yeniden de düzgün olan, insanların bunu tartışması, fikirlere sahip olması.
Yani siz Mourinho ile tıpkı fikirde değil misiniz?
Hayır, tıpkı fikirdeyim ya da değilim demiyorum. Mourinho çok âlâ bir teknik yönetici ve bilhassa futboldan bahsederken en az herkes kadar fikirlerini söyleme hakkı var. İdeoloji ve taktik oyunun bir kesimi. Olağan ki ideolojiye sahip olmak hoş. Doğal ki birtakım değişiklikler yapmak hoş. Bu noktada ona katılıyorum. Bu daha değerli. Esasen biz bu sebeple bench’te oturuyoruz. “Felsefemle yaşar, ideolojimle ölürüm” diye bir şey yok. Ben 120 sayı atmak istiyorum, lakin rakip 150 sayı atıyor. Bu güzel bir ideoloji midir? Bunun yeterli olduğunu düşünmüyorum. Ya da “60 sayı atıp rakibi 59 sayıda tutmak istiyorum.” Bu mümkün değil. Ayarlamalar yapmak zorundasınız. Kaunas’taki birinci maç düşük skorla geçmişti ve maç biter bitmez, “Dördüncü maç bu türlü olmayacak” dedim. Ve en âlâ şut attığımız maç oldu. %70 ile şut attık.
Futbol hakkında konuşuyorduk, aslında konuşmuyorduk fakat oraya geldi. Ne üslup futbolu seversiniz? Zira izlemeyi sevdiğinizi biliyorum. Çim alanda biçiminiz ne? Pas oyununu mu, direkt oyunu mu seversiniz?
Genellikle son devirde Avrupa’yı domine eden grupların oynadığı futbolu beğeniyorum. Birçok düzgün grup var. Şampiyonlar Ligi inanılmaz bir müsabaka. Birçok sürpriz de var. Sevdiğim oyun şekli… Senin söylediğine geliyoruz, birtakım beşerler bundan bahsediyor. İdeoloji ya da taktik… Biz alandan bahsediyoruz.
Guardiola’dan bahsediyorsunuz.
Evet. Ben her vakit bunu söylerim. Bizim alanımızda alan çok değerli. Futbolda nasıl olacağını sen düşün. Daima Guardiola’nın söylediğini düşünürüm. O kalecilerin de oyuncu üzere davranmasını ister. Her şey onunla başlar. Kalecinin topu dikip sonra ne olacağına bakmasını izlemek istemiyorum. Muhtemelen bu da oyunun bir modülü ancak birinci pası kalecinin yaptığı futbolu izlemeyi daha çok seviyorum. Avrupa’daki büyük ekipleri da izlerseniz, oyunun bu tarafında baskıda ne kadar sakin kaldıklarını görürsünüz. Muhtemelen antrenmanda en çok bunu çalışıyorlar. Bir oyuncu içeride, nasıl pas yapacaklarını çalışıyorlar. O denli bir noktaya geliyorsunuz ki, bizim sporumuzda futboldan daha da kıymetlidir, teknikten bahsetmek zorundasınız.
Efes ve Ataman’la Vitoria’daki rekabetiniz için ne dersiniz?
Ülke olarak Türkiye için kusursuz bir sonuç olduğunu düşünüyorum. Tarihte birinci defa iki Türk grubu Final Four’da. Bu çok özel. Efes’le bu dönem farklı kupalarda birçok maça çıktık. Cumhurbaşkanlığı Kupası, Türkiye Kupası, lokal lig, Euroleague ve artık Final Four. Çok farklı olacak. Biz birbirimizi âlâ tanıyoruz. Fark, Türkiye ligindeki yabancı kuralı. Yani Euroleague’deki maçlar katiyen daha kaliteli. Bence Efes Final Four’da olmayı hak etti. Dönem boyunca çok düzgün basketbol oynadılar. Barcelona karşısında sert bir seri yaşadılar lakin bir halde elemenin yolunu buldular. Onları tebrik ederim. Eminim çok çok yeterli bir maç bizleri bekliyor. Şu ana kadar olduğu üzere, Final Four’da da.
Sakatlıklardan bahsedelim. Joffrey Lauvergne ve Gigi Datome yok, resmen açıklandı. Jan Vesely ve Nikola Kalinic’in durumları da muhakkak değil. Evvel son ikisinden başlayalım. Oynayabilecekler mi?
Vesely ve Kalinic burada değil. Sıhhat takımımızla birlikte, antrenman yapabilmek için mümkün olan her şeyi deniyorlar. Dönerlerse, kaç antrenman yapacaklar? Soru bu. Tekrar de kadromla olacağım. Grubuma odaklandım. Umarım bir biçimde grupla egzersizlere başlarlar. Bu anda size bir şey söyleyemem, gerçekten durumu bilmiyorum.
Lauvergne ve Gigi?
Onlar için çok üzgünüm. Öncelikle Joffrey aylardır yok. Gigi Daçka maçında sakatlandı. Onu tanıyan biri olarak, oynamak için her şeyi yapacağını biliyorum lakin imkansız. Tekrar de her zamanki üzere bizimle birlikte orada olacaklar. Bu da hayatın bir modülü. Ne denebilir ki?
Türk basketbolu için iki Final Four ekibine sahip olmak ne kadar kıymetli?
Bu, Türk basketbolu için üst üste dördüncü sene de finalist çıkarmak manasına geliyor. Üç sene üst üste biz çıktık. Artık de katiyetle bir Türk grubu olacak. Elbette Fenerbahçe’nin olmasını isteriz. Bu bence çok uygun.
