◊ Sizin Türkiye’de profesyonel manada DJ’liği başlatan kişi olduğunuz söyleniyor. Yanlışsız mu bu? Kaç yıl oldu set başına geçeli?
– 1983’te başladım. Birinci demeyelim, bizim de ağabeylerimiz vardı. Fakat bu meslek ben başladıktan sonraki süreçte gelişti. O kuşağın, o periyodun öne çıkan ismi oldum.
◊ Ya öncesi?
– Öncesinde cümbüş hayatı çok dar bir çerçevedeydi. Kaliteli lakin dar bir çerçeve.
◊ Dar bir çerçeve derken, daha küçük kapasiteli yerleri mı kastediyorsunuz?
– Çok küçük yerler, küçük zümreler yani… Avrupa ve Amerika’da 50-60 yıl öncesine dayanan kıymetli bir meslektir bu fakat benim başladığım periyotta Türkiye’de pek bilinmiyordu.
Fotoğraflar: Selçuk ŞAMİLOĞLU
DİSKOTEKTEKİ DJ’İ HAYRANLIKLA
İZLERKEN DAHA
12 YAŞINDAYDIM
◊ Bu kadar bilinmeyen bir mesleği siz nasıl oldu da keşfettiniz?
– Ben aslında küçüklüğümden beri DJ olmak istiyordum. Yazlığımız Kuşadası’ndaydı. O periyot de İmbat Otel’in içinde çok hoş bir diskotek vardı. Küçük olmama karşın müsaade alıp gidiyor, orada çalan DJ’i hayranlıkla izliyordum.
◊ Kaç yaşındasınız bu ortada?
– Olsa olsa 11-12… O periyot konutta de çok hoş bir plak dolabımız vardı. Herkesi toplar plak çalardım art geriye. Ailem her yurtdışına gittiğinde benim için yeni plaklar alıyordu. O vakitlerden beri aklımdaydı yani. Aileme de “Ben DJ olacağım, ona göre” diyordum…
◊ Ciddiye almamışlardır sizi…
– Gerçek, almadılar. Hepsi nasıl olsa gelip geçicidir diye düşündü. Gelip geçti, meslekte 34 sene oldu.
◊ Ya bölümdeki öteki isimler… Siz bu yolda yılları geride bırakırken onlara ne oldu?
– O vakitler bir-iki kişi hariç herkes bu mesleği hobi olarak yapıyordu.
Belli bir yaştan sonra da kendi mesleklerine devam ettiler. Ancak ben bu işe asla hobi gözüyle bakmadım, en başından beri meslek olarak düşündüm.
◊ Siz önemli ciddi bu işe başladığınızda aileniz nasıl karşıladı?
– Bana daima takviye oldular. Hatta merhum anneannem sabaha kadar camda beklerdi, ben meskene girmeden uyumazdı. Konuta girdiğimde karnım aç mı tok mu diye sorardı. Daha o vakit ona bir kelam vermiştim, “Merak etme anneanne, ben bu meslekte çok güzel yerlere geleceğim” diye… Bu işlerde seni destekleyen bir ailenin artısı çok büyüktür. Ve ben de çok sevecen bir ailede büyüdüm, hakikat yetiştirildim.
Bana verdikleri takviye çok değerliydi. Hele de o devirlerde…
ESKİDEN GECE HAYATINDA ÇALIŞANLARA UYGUN GÖZLE BAKMAZLARDI
◊ Neden bilhassa o devirlerde?
– Zira Türkiye’nin ortamı pek inançlı değildi. Gece hayatında çalışanlara uygun gözle bakılmıyordu. Aileme soruyorlardı mesela “Suat ne yapacak, ne meslek seçecek?” diye. Ailem “Disc jockey olacak” diye karşılık verince anlamayıp “At mı binecek?” diye soran vardı.
Mesleğimizi anlatmak açısından da ayrıyeten zordu yani.
◊ Bir DJ’in işinde âlâ olup olmadığı nasıl anlaşılır?
– Uygun DJ… Bu izafî bir kavram bence, kime nazaran düzgün yani? İnsanlara hitap eden, insanları bir ortada tutan DJ uygundur. Bir de ben her vakit diyorum, bir DJ kaideler ne olursa olsun, kendisini dinlemeye gelen insanları eğlendirerek bir ileti vermek zorundadır.
Bunu başaran benim gözümde âlâ DJ’dir. Bir de şu var, yalnızca sevinçli ya da ritmi yüksek müziklerle değil, insanı üzerek de eğlendirebilirsiniz, bazen insanların buna da muhtaçlığı vardır.
◊ Anlamadım, üzülmeye mi gereksinimimiz var?
– Natürel… Deşarj olmak için yani. Seni dinlemeye kimi sevgilisinden ayrılmış geliyor, kimi evlenmiş kimi boşanmış geliyor, kimi işadamı çeki patlamış geliyor. Yani bazen efkarlanmak isteyen de oluyor.
DÖVEREK DE BAŞLAYABİLİRİM
SEVEREK DE
◊ Pekala bir DJ, birinci müziğini neye nazaran belirler?
– Başka DJ’ler ne yapıyor bilmiyorum fakat benim o günkü ruh halim kıymetlidir başlarken. Döverek de başlayabilirim, severek de.
Bazen canhıraş başlarım, bazen sakin. Hem o günkü ruh halin değerli hem de ortamın elektriği.
◊ Pekala play list’i evvelce mi hazırlıyorsunuz, yoksa o da ruh halinize nazaran mi şekilleniyor?
– Duruma nazaran… Ben hiçbir vakit sahneye giderken ne çalacağımı başımda kurgulamam.
◊ Bu işin bir matematiği yok mudur?
– Var alışılmış. Sonuçta Suat Ateşdağlı’nın kendine has bir üslubu var, onu elden bırakmıyoruz.
◊ Tansiyon performansın ortalarında pik yapıyordur herhalde…
– Yoo, bende muhakkak olmaz, bazen tam aksine düşer. Fakat insanları sarsmadan bırakmam yani.
◊ Programınız ortalama ne kadar sürüyor?
– 1.5-2 saat.
◊ Üslubunuz ne?
– Şeklim çok geniş, hiç üslup sınırlamam yok zira. Türkü, house, dans fark etmez.
◊ Türk DJ’ler, dünya geneline baktığımızda bugün hangi noktada? Yurtdışında çalma donanımına sahipler mi?
– Eh…
◊ Neden “eh”?
– Burada çok çeşitli müzik usulleri var lakin yurtdışında belirleyici rol dinleyiciler. Buradaki belirleyici rol ise modalar ve durumlar.
◊ Moda derken…
– Yurtdışında beşerler özel olarak müzik dinlemeye çıkıyor, bu türlü bir kültür var. Burada ise rezalet seyretmek isteyen de var, abuk sabuk bir tipi görmek isteyen de, müzik dinlemek isteyen de.
Amaçlar çok farklı. Biz de tek hedef müzik dinlemek olsun diye çabalıyoruz.
NE FENOMENİ, BUNLAR DAHA HİÇBİR ŞEY OLAMAMIŞ
◊
Yeni nesil DJ’ler ortasında sevdikleriniz var mı?
– Ortalarında bir şey üretmeden, yalnızca tanınan kültürün rüzgarıyla bir yerlere gidenler var. Ben 34 sene DJ’lik yapmışım, onlar bakalım 34 yılın sonunda burada olacaklar mı?
◊
DJ’ler mi toplumsal medya fenomeni oluyor, yoksa fenomenler mi “Hadi biraz da DJ’lik yapayım” diyor.
– Ya bunlar hiçbir şey olmamış ki aslında! Ne orada ne buradalar. Bu mesleği moda diye yapanlar, kirletenler var. ◊ Fenomenliğin avantajını mı kullanıyorlar?
– Ya fenomen bile değiller ki. Her ülkede bir-iki YouTube fenomeni vardır, fakat bizim ülkemizde önüne gelen fenomen, önüne gelen DJ. Nesin kardeşim sen? Bunlara bu kadar prim vermesinler…
◊
Gençler çok istek gösterdiği için olabilir mi?
– Gençler diyorsunuz lakin evli barklı beşerler bile bazen bu insanların rezaletlerinin içindeler. Arkadaş bir sakin olun, bir kendinize gelin ya. Acayip bir vaziyetteyiz. Türkiye’de çiğköfteci de fenomen yani. Köfteci fenomen, etçi fenomen… Eti nasıl kesiyor ha ha ha, onu nasıl yapıyor ho ho ho… Ondan sonra da vay efendim Suat konuştu. Arkadaş ben konuşacağım doğal. Bu kadar emeğiyle, alın teriyle çalışan DJ kardeşlerimiz var. Bu çocukların hakkı yeniyor.
◊
Bu isimler yüzünden DJ’lik prestij kaybetti mi, ne dersiniz?
– Kaybetmez mi, doğal ki kaybeder bu türlü olursa. Biz de mesleğimizi ayakta tutmak için cansiperane çalışıyoruz. “Arkadaşlar, bakın bu mesleği binlerce genç yapmak istiyor. Yanlışsız rol model olmamız lazım” diyoruz.
BİZDEN BİR TOMORROWLAND ÇIKMAYACAK
◊ Bir de şenlik konusu var. Neden ülkemizde dünyaca ünlü şenlikler yok?
– Yavaş yavaş oluyor o işler. Kültür yavaş yavaş oturuyor. 10-15 seneye kadar bu iş daha da hoş olacak bana kalırsa. Olağan şöyle bir şeyi gözden kaçırmamamız lazım, biz şenlik üzere işlere yeni yeni adapte olan bir ülkeyiz. Bizden hiçbir vakit bir Tomorrowland de çıkmaz, çıkmayacak. O yüzden hedefimiz Tomorrowland’e alternatif bir iş üretmek olmalı. Bizim kültürümüzü de tanıtabileceğimiz, etnik eğlenceli, kendine has şenlikler yapmalıyız. Ayrıyeten şunu unutmayacağız; parayla ruh ve sanat transfer edilmez.
Yani ben Tomorrowland’in isim hakkını aldım, şenlik yaptım, olmaz. Al, istediğini al, olmaz zira onun ruhu apayrı. Senin yeni bir şey yaratman yazım.
◊ Sizin en sevdiğiniz şenlikler hangileri?
– Tomorrowland’i seviyorum.
◊ Öbür tanınan şenlikler hakkında ne düşünüyorsunuz?
– Açıkçası ben çok kalabalık ortam sevmiyorum. İşim haricinde çok müzik dinleyen biri de değilim. Yalnızca inceliyorum (gülüyor).
◊ Şu an yeni bir proje var mı?
– Bir-iki projem var. İnşallah “Bosphorus Night”ın yeni bir serisini yapacağım. Birkaç tane de yabancı projem var.
◊ Üslubunuzun bir ismi var mı?
– Ben bile bulamadım. Aslında bir şey diyeyim mi, isim verirseniz, ismini koyarsanız bu işin sırrı kaçar.
GALATASARAY BİZİM CİĞERİMİZ
◊
Galatasaray şampiyonluğunu ilan etti. Öncelikle koyu bir taraftarı olan sizi tebrik etmek isterim.
– Çok teşekkür ederim.
◊
İçinde yer aldığınız, hatta sizin başı çektiğiniz bir ultrAslan kümesi var.
– Evet, dünyanın en büyük taraftar örgütü. Kurucularındanım, birinci başkanlığını da ben yaptım.
◊
Ne vakit kuruldu?
– 2003’te başladı, UEFA kupasını, Harika Kupa’yı aldıktan sonra. Taraftarımızı tek çatı altında toplama fikriyle yola çıktık.
◊
Biz derken kaç şahıstan bahsediyorsunuz aşağı üst?
– 6-7 milyon bireyden… Türkiye’nin yanı sıra ultrAslan Avrupa da var. Bu ortada, ultrAslan toplumsal sorumluluk projeleri de yapıyor.
Mesela köy ilkokullarına yardım, kitap olsun, kütüphane inşası olsun…
◊
İşinizde bunun yararını görüyor musunuz?
– Manen çok büyük yararını görüyorum. Maneviyat benim için kıymetli.
KABİNDE TESPİH ÇEKTİĞİMİN FARKINDA DEĞİLİM
◊ Bir röportajınızda “DJ olmasam kabadayı olurdum” demişsiniz… Âlâ de onca meslek varken neden kabadayı?
– Herhalde ruhumdan ötürü. Haksızlığa çok karşı biriyim. Kabadayılık, ezilenin, hakkı yenilmiş olanın yanında durmaktır.
◊ O denli geçmişiniz var mı?
– Yok canım, estağfurullah. O ruhum vardır yalnızca.
◊ DJ kabininde tespih de çekiyorsunuz, var yani bir şey. Şu anda da tespih elinizde mesela…
– Tespihim her vakit var. Kabinde bazen istem dışı çekiyor olabilirim, farkında değilim. Tespihim benim olmazsa olmazım.
◊ DJ kabininde tespihi garip karşılamıyorlar mı?
– Yok, beni tanıyan bu türlü tanıyor esasen.
◊ Kaç yıldır elde bu tespih?
– Küçüklüğümden beri…
