Londra’da düzenlediği basın toplantısında konuşan Liu, birtakım İngiliz siyasetçilerin, Hong Kong’un hala Britanya İmparatorluğu’nun kesimi olduğunu düşündüğünü söyledi.
Liu, Hong Kong’un İngiltere’nin değil Çin’in kesimi olduğunun altını çizerek, şöyle devam etti:
“İngiltere ile Çin ortasındaki yeterli ilgiler, bu ülkenin Çin’in iç işlerine karışmaması temeline dayanmalıdır. Yabancı güçler, Hong Kong’un işlerine karışmaya son vermelidir. Şiddet kabahatlerine ortak olmaya son vermeliler. Durumu yanlış değerlendirmemeli ve yanlış yolu izlememeliler aksi takdirde kaldırdıkları taşı kendi ayaklarına düşürürler.”
“BATI MEDYASI HABERLERDE İSTİKRARLI OLMUYOR”
Hong Kong’daki olayların yabancı güçlerin müdahalesiyle tırmandığını savunan Liu, “Hiçbir yabancı ülke, Hong Kong’un iç işlerine karışmamalıdır. Durum denetim edilemez bir hal alırsa merkezi hükümet buna seyirci kalmayacaktır. Kargaşayı temel kanun çerçevesinde süratle bastıracak kâfi tahlilimiz ve kâfi gücümüz var.” diye konuştu.
Liu, Batı medyasını da eleştirerek, basın kuruluşlarının Hong Kong’daki olaylarla ilgili haberlerde “dengeli” olmadığını ve “doğru ile yanlışı karıştırdığını” söyledi.
HONG KONG PROTESTOLARLA GÜNDEMDE
Çin’in Hong Kong Özel İdari Bölgesi, Hong Kong’da karar giyen yahut haklarında suçlama argümanları bulunan şahısların Çin’e, Makao Özel İdari Bölgesi’ne ve Tayvan’a iadesini kolaylaştıran yasa tasarısı ve buna karşı yapılan protestolarla dünya gündeminin birinci sıralarında yer alıyor.
Söz konusu yasa tasarısının görüşülmesi, protestolar nedeniyle 15 Haziran’da askıya alınırken, şovlarına devam eden protestocular ise yasa tasarısı resmi olarak iptal edilene kadar hareketlerini sürdüreceklerini açıklamıştı.
Hong Kong’daki şovlarda aksiyoncular son olarak bu hafta Hong Kong Memleketler arası Havalimanı’nı iki gün işgal etmiş, yüzlerce uçuş iptal edilmişti.
Hong Kong, 1898’de imzalanan “kira sözleşmesiyle” uzun yıllar İngiltere hakimiyetinde kaldıktan sonra 1997’de Çin’e devredilmişti. İmzalanan ortak deklarasyon çerçevesinde Hong Kong’a 2047 yılına kadar Çin’e yalnızca dış siyaset ve savunma üzere alanlarda bağlı kalarak “tek ülke, iki sistem” siyasetiyle idari bağımsızlığını ve yapısını muhafaza hakkı tanınmıştı.
