Kanton sistemiyle yönetilen İsviçre iştirakçi demokrasinin gerçek manada uygulandığı tek Avrupa ülkesi Burada çok sık Baklalı Escort Bayan halkoylamasına başvuruluyor alınan siyasi kararlar direkt ve anında uygulanıyor Bunda ülkenin küçük ve nüfusunun az olmasının yanı sıra 8 5 milyon yani İstanbul un yarısı kadar iki defa yenilense de Baklalı Escort 1848 den bu yana yürürlükte olan anayasanın da hissesi olduğunu sanıyorum Ülkenin tek eksiği hatta ayıbı bayanlara oy hakkının lakin 1971 de verilmiş olması
Genel konsey toplantı salonu duvarlarındaki bir Escort Baklalı freskte delikanlılarla saçı latifeli birbirine karışmış dağ köylülerinin açık havada siyaset tartıştıklarına şahit olurken ortalarında tek bir bayan bile bulunmayışı dikkat çekiyor Bir öteki freskteyse dağ ve göl görüntüsüne bulutların üzerinden bakıyoruz Dört başka lisan konuşan Almanca Fransızca İtalyanca ve Romanşça bir toplumun kaynaşıp siyasi birliğini sağlaması iddia edeceğiniz üzere pek kolay olmamış İştirakçi demokrasi sayesinde ve hükümeti de kapsayan federal parlamento bünyesinde aşılmış zahmetler
Bu ülkede siyasetçiler sıradan vatandaş nasıl yaşıyorsa o denli yaşıyor Gösteriş şatafat yok Kibir de yok Hengame dövüş hakaret tehdit palavra dolan hiç yok Yöneticiler ortasında bisiklete binenler olduğu üzere işine tramvayla gidenler de var Toplu taşıma araçları öylesine rahat ve kullanışlı ki Otobüs troleybüs ve tramvaylar vızır vızır işliyor vaktinde kalkıp vaktinde varıyor Trafik de hiç tıkanmıyor siyasetin tıkanmadığı üzere
İsviçrelilerin çok kuralcılığı ve titizliği eleştirilebilir elbette Nâzım Hikmet bir şiirinde bu ülkenin eşsiz tabiat görüntülerinin gerçekte yapay kentlerinin can sıkıcı sakinlerinin saat üzere heyeti olduğunu sevinç ve coşkuyu sanatoryumlarda aramak gerektiğini yazmıştı Şairin bu görüşünde bir doğruluk hissesi olduğunu düşünüyorum Öte yandan titizlik ve dakiklik bir kusur olarak algılanmamalı Ülkeyi yönetenlerin sıradan vatandaşlar üzere alışverişe çıkıp ellerinde fileyle ortalıkta dolaşmaları da 1942 1949 yılları ortasında Türkiye Cumhuriyeti büyükelçisi olarak Bern de misyon yapan edebiyatçı Yakup Kadri Karaosmanoğlu bakın ne diyor
Yaz kış sabahın yedisinde en genişi beş altı odalı konutlarından çıkıp evrak çantaları koltuklarının altında görevleri başına sarfiyatlar Ne resmi ne özel arabaları olmadığı için bu erkenden görev başına gidişleri hele kış mevsimlerinde epey zahmetlidir Bunları genel nakil vasıtası duraklarında kâh kar kâh yağmur serpintileri ile ıslanarak tramvay yahut otobüs beklerken gördüğüm çok olmuştur Birkaç sefer bizim tarafta oturan iki nazırla akşam vakitlerinde bu tramvaylara birlikte bindiğimi hatırlarım İşten dönüş saati olduğu için tıka basa dolmuş otomobilde yer bulup oturmak epey güçtür Fakat İsviçreli nazır sıkışık bir vaziyette ayakta durmakta hiç beis görmez Aslında görse de ona kim yer verir Yolcular ortasından kimsecikler dönüp yüzüne bakmaz bile Tramvayın sahanlığında bir personel ile bir mağaza çırağının ortasında sağa sola yalpa vurarak yol almak onun için tahminen de halka karışmak zevkidir
O vakitten bu yana fazla bir şey değişmediğini bakanların ellerindeki evraklarıyla tramvaydan inip parlamento binasına girdiklerini söyleyebilirim Hükümeti oluşturan yedi bakandan biri zati cumhurbaşkanı olduğuna nazaran sorun kalmamış demektir Gösterişi iktidarın gereği sayanların idaresindeki ülkelerde bu türlü bir şey hayal bile edilemez elbette ancak ben kendi ülkem ismine tekrar de hayal etmekte bir sakınca görmüyorum
