Eraslan, velileri de uyararak şunları söylüyor: “Maalesef bu son devirde, ailelerin kavramları birbirine karıştırdığını görüyoruz. Örneğin okul seçiminde “yalnızca memnun olsun” üzere bir kriter oluştu. Elbette tüm çocuklar okullarında memnun olmalı fakat memnunluk bir his durumudur, değişkendir ve asıl yanlışlık şu ki, aileler mutluluğun şartının, çocuğu sorumluluklardan uzak tutmak olduğunu zannediyorlar. Meğer, bildiği şeyi severek uygulayan çocuk da memnundur.” Zafer Eraslan ile eğitimi konuştuk:
– Siz neden eğitime girmek istediniz?
Eğitim saygınlığı ve sorumluluğu büyük olan bir dal. Çakabey Okullarını 2004 yılında periyot aldık ve aldığımızda hem öğrenci sayısı hem de muvaffakiyet manasında maalesef güzel bir durumda değildi. Dışarıdan ithal öğrenci almadan, uygun bir eğitim programı, güzel bir takım ile bu noktaya geldik. Son 10 yıldır MEB’in ve ÖSYM’nin istatistiklerine nazaran Türkiye’de 58-59 bin okul içinde, birinci 25’teyiz.
– Neler yaptınız?
Elbette kolay olmadı. Öğretmen ve öğrenciler ile inandık. Her şey bir hayalle başlar. Takımımıza, eğitim programına, teknolojiye yani eğitime daima yatırım yaptık ve her vakit daha büyük maksatları gerçekleştirdik.
– Çoklukla aile şirketleri okulları yönetir? Sizde her kardeş farklı bir okulu yönetiyor. Aranızda nasıl bir rekabet var?
Kurumlarımızın idareleri, eğitim programları, takımları büsbütün başkadır. Kardeşlik bağımızı korurken, tatlı rekabetimizi de koruyoruz. Rekabet hoş bir şeydir, sizi daha ileriye götürür. Yalnızca kardeş bağları olarak da bakmamak lazım. İzmir’de ziyaret ettiğim kurumlarla da görüşürüz, dostluğumuz da var, ancak rekabetimiz de var. Yaptığımız çalışmaları paylaşıyoruz. Yeri geliyor hırslanıyoruz da. “Şu başarıyı kazandık, şu aktifliği yapıyoruz” da diyoruz. Bunu yalnızca kardeşlerimin kurumlarıyla değil, Türkiye’deki ve yurtdışındaki tüm kurumlar için de yapıyoruz.
– Sizi öteki okullardan ayıran özellikler neler?
Çakabey’in en değerli farklarından biri, her öğrencimizi çok taraflı bir gelişime, muvaffakiyete ulaştıran Çakabey Eğitim Modelini oluşturmuş olmamızdır. 6 yıldır, her hafta akademisyenler, İstanbul’dan, Ankara’dan, okulumuza gelerek öğretmenlerimiz ile çalışarak her 40 dakikamızı tek tek planlıyor, 21. yüzyıl hünerleri ile kazanımları zenginleştiriyor, öğrenme teknikleri, eğitim teknolojileri, malzemeleri ve kıymetlendirme araçları ile her dersimizi tek tek oluşturuyorlar. Telaffuzlarımız taklit ediliyor lakin sonuçlar asla taklit edilemiyor.
‘MIŞ GİBİ’ EĞİTİM YAPMIYORUZ
Çocuklarımıza vermek istediğimiz temel pahaları, evvel okul olarak kendimiz uygularız. Tüm bilgilerimiz şeffaf ve açıktır. Biz eğitimde hiçbir şeyi ‘mış gibi’ yapmayız. Örneğin başlattığımız bir program ile her yıl öğretmenlerimizi ABD’de de kültür cinsine gönderdik. Harvard’ı, MIT’yi, müzeleri gezdiler, Broadway’da müzikal izlediler. Zira onlardan dünya vatandaşı yetiştirmelerini istiyoruz. Öğretmenlerimizin aldıkları tüm eğitimler, tüm takımımızın özgeçmişi, eğitim modelimiz, çalıştığımız danışmanlarımızın isimleri web sitemizdedir. Tüm kurallarımız, burslarımız, uygulamalarımız, veli el kitabımızda yer alır. Bu yüzden tenkide de açığız, tenkit gelmesi için her türlü kanalı açıyoruz. İleriye götüren aslında teşekkür değil, tenkittir. Nerede eksiğiniz olduğunu lakin tenkit sayesinde görebilirsiniz. Biz bir sanayi kuruluşu değiliz, insan ile çalışıyoruz. 280-290 öğretmen ve idareciyle ailemizden daha çok vakit geçiriyoruz. Çalışan da öğrenci de bulunduğu ortamdan keyif almalı, okulunu sevmeli, özlemeli.
AMAÇ TAM ÖĞRENME OLMALIDIR
Özellikle okul öncesinden itibaren bugün yetiştirdiğimiz öğrenciler, 2030 yıllarında yaşama atılacaklar ve birden fazla şu an bilmediğimiz meslekleri icra edecekler. O vakit onları o denli bir temel ile büyütmeliyiz ki şimdi bilinmeyen bu gelecekte başarılı olabilecekleri hünerleri edinmeliler. Bu yüzden UNESCO’nun açıkladığı 21. yüzyıl hünerleri, ülkemizin eğitim- öğretim programlarında daha çok yer bulmalı. Lakin maalesef bir bakıyoruz kimi uygulamalar “moda” olduğu için ön plana çıkarılıyor, içi doldurulmuyor. Örneğin kodlama apansızın tanınan oldu. Halbuki düşünme marifetleri, algoritmik düşünme yahut bilgi işlemsel düşünme üst başlıkları altında, kodlama sadece bir alt başlıktır. Biz özel okullar, popülerlikten uzak, çocuklar için manalı bir gelişme sağlayacak formda hareket etmeliyiz. Bana nazaran eğitimde imtihan başarısı son maksat olursa işte o vakit sorun başlar. Eğitim-öğretimde emel, öğrenme sevgisi ve tam öğrenme olmalıdır. Böylelikle muvaffakiyet doğal bir sonuç olacaktır. Öğrenmeyi seven çocuklar hayat uzunluğu öğrenip, kendini geliştirir. Lakin amaç imtihan olunca, öğrenciler soru tipini ezberliyor, bilgiyi ezberliyor, imtihan sistemi değiştiği vakit da tabi tüm bu hazırlık boşa gitmiş oluyor. Halbuki tam öğrenmiş, bilgiyi yorumlayacak seviyeye gelmiş öğrenci, dünyanın neresinde hangi imtihan tipi ile karşılaşırlarsa karşılaşsın sorun yaşamayacaktır.
GENÇ ANNELER BİZİ ZORLUYOR
Maalesef bu son devirde, ailelerin kavramları birbirine karıştırdığını görüyoruz. Örneğin okul seçiminde “yalnızca memnun olsun” üzere bir kriter oluştu. Elbette tüm çocuklar okullarında keyifli olmalı ancak memnunluk bir his durumudur, değişkendir ve asıl yanlışlık ailelerin mutluluğun şartının, çocuğu sorumluluklardan uzak tutmak olduğunu sanmalarıdır. Bu niyet, zincirleme bir yanlış serisinin başlangıcıdır. Zira memnunluk, asıl olarak kendini gerçekleştirme, keşfetme, potansiyelini kullanma üzere süreçleri yanlışsız yaşamak ile ilgilidir. Meskende, okulda memnun olsun diye tüm sorumluluklardan uzak tutulan öğrenciler düşünme, hayat hünerlerini geliştiremez ve ortaokul, lise çağına geldiklerinde aileler yanlış yaptıklarını çok geç fark ederler. Bu noktada kavramların yanlış kullanıldığını düşünüyoruz. Örneğin ödev yapmasın, keyifli olsun deniliyor. Meğer, bildiği şeyi severek uygulayan çocuk da memnundur.
AMACIMIZ VELİYİ ŞAD ETMEK DEĞİL
Ebeveynler getirdiği tekliflerle bazen çocuklarına ziyan veriyor. Çok korumacılık, çocuğun her istediğinin yapılması yanlışsız değil. Yaş kümesine nazaran sorumluluk şuuru kazanması ve ailesiyle verimli vakit geçirmeli. Çocukların kendini gerçekleştirmesi için sebep olması gerekiyor. Biz çocukları çok şımartıp, dozunu kaçırıyoruz. Her problemde ortaya kendimizi atıyoruz. Çocuğa kaygısını anlatmasına fırsat vermiyoruz. Veliyi şad etmek değil, öğrencilerimiz için doğruları birlikte uygulamak istiyoruz. Eğitimde okul ve ailenin vazife, sorumluluk ve tabir yerindeyse yetkilerini hakikat uygulamak konusunda kararlı davranıyoruz.
KİMDİR?
Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Kısmı mezunu olan Zafer Eraslan, 2004’ten bu yana İzmir Özel Çakabey Okulları kurucu temsilciliği vazifesini yapıyor. Türkiye Özel Okullar Birliği Ege Bölge Temsilcisi olan Eraslan, İzmir Ticaret Odası’nda 2009’da Eğitim Kümesi Meslek Komitesi ve Meclis üyeliği yaptı. Çeşitli sivil toplum kuruluşlarında idare konseyi ve müracaat şurası üyesi oldu. “Eğitim dalında yer almanın sorumluluğu, okul duvarlarını aşmalıdır.” fikri ile Türkiye’nin zenginliklerini, ulusal ve memleketler arası platformda tanıtmak maksadıyla 2007’de toplumsal sorumluluk projesi olarak Çakabey Kültür Yayınlarını kurdu. 5 kitap ve stant ile Kültür ve Turizm Bakanlığından “Takdir Belgesi”, Dışişleri Bakanlığından “Teşekkür Belgesi” ile ödüllendirildi. Fotoğraf sanatıyla ilgilenen Eraslan’ın “Çakabey Kültür Yayınları” kapsamında stantları ve 2015 yılında yayınlanan “An ve Mana isminde şahsî fotoğraf kitabı bulunuyor. Eraslan evli ve iki çocuk babası.
