Başta Vehbi Koç ve Rahmi Koç olmak üzere Otokoç un emektar ve mevcut yöneticileri ile Buca travesti eski şirketlerine ilişkin pek birçok birinci defa yayınlanan kıymetli anıların da yer aldığı kitap birebir vakitte bölümün en uzun süreyi kapsayan yazılı kaynağı olma özelliğini de taşıyor Kitapta Vehbi Koç Çankaya travesti un 1920 li yıllarda bile otomotiv kesiminin geleceğine olan inancını gösteren bir anı dikkat çekiyor Vehbi Koç yerli arabanın üretimi için mutabakat yapıldıktan çabucak sonra Londra daki Dorchester Oteli nin Cebeci travesti yemek salonunda yanındaki arkadaşlarına şu kıssayı anlatıyordu 1923 yılında Ankara da babamın 3 bin 500 liraya satın aldığı kırmızı renkli arabaya binerken araba işine gireceğimi hiç düşünmemiştim 1928 yılında da Cihangir travesti araba acentesi olmak istediğim vakit babamın itirazıyla karşılaşmıştım Otomobil işi akıllı insanların harcı değildir Onlar kendilerini hovardalığa ve lükse kaptırırlar kaygısı Artık burada araba işimizi büyütmek için çırpınıyoruz Sanki biz Dikmen travesti hepimiz aklımızı mı kaçırdık
Kitapta Rahmi Koç gençlik yıllarında babasının arabasını nasıl kaçırdığını şöyle anlatıyor Ankara da özel otomobil o evrelerde çok azdı Biz Keçiören de otururduk Babamız Taşhan dediğimiz Ulus ta çalışırdı Bir tane taksi aldı taksi 1937 model bir Playmouth tu Her gün onunla Keçiören e gelir giderdi Bir gün işte sürücü yemek yerken otomobil da duruyor orada ben dedim bir deneyeyim bakalım bu nasıl masraf diye Meğerse sürücü 1 viteste bırakmış arabayı Biz kontağı açınca otomobil bu türlü zıplaya zıplaya kapıya kadar gitti pat diye durdu Bir de baktık ki şanzımanı dağıtmışız Alışılmış söylenmedik laf kalmadı Otomobil da tahminen 1 buçuk ay yattı garajda tamir edildi Ondan sonra harp bitti arabalar ithal edilmeye başlandı
