İzmir’deki Yaşar Üniversitesi, mezuniyet merasiminde çok özel bir öğrencisini mezun etti. Yüzde 94 oranında manisi bulunan Şeyda Melis Türkkahraman, üniversiteyi birincilikle bitirdi. Hekim baba ile öğretmen annenin üç çocuğundan biri olan Şeyda Melis Türkkahraman, 1995’de, doğum sırasında göbek kordonunun boynuna dolanması nedeniyle serebral palsi hastası olarak dünyaya geldi. El ve ayaklarını tam kullanamamasına sebep olan ve kısmen de olsa konuşmasını etkileyen hastalığıyla birlikte yaşamayı öğrenen Şeyda Melis, tüm zorluklara rağmen ailesinin büyük takviyesiyle eğitim hayatını sürdürdü. Türkkahraman, tam burslu olarak okuduğu mühendislik fakültesi yazılım mühendisliği kısmını de muvaffakiyetle tamamlayıp okul birincisi olarak mezun olmayı başardı.
Törende, sahneye kardeşi Nadide Selen ile çıkan Şeyda Melis Türkkahraman, diplomasını ve birincilik plaketini Yaşar Üniversitesi Mütevelli Heyeti Lideri Ahmet Yiğitbaşı ve Rektör Prof. Dr. Cemali Dinçer’den alırken, merasime katılanlar tarafından uzun mühlet ayakta alkışlandı.
‘BİRİNCİ SINIFTAN ÜÇÜNCÜ SINIFA GEÇTİM’
Şeyda Melis Türkkahraman, hayat hikayesini şöyle anlattı:
“1995’de Kahramanmaraş’ta doğdum. Beni çok da kolay bir hayatın beklemediği doğumum sırasında belirli olmuştu olmasına lakin yaşama isteğim galip gelmişti nihayetinde. Yürümemi, ellerimi kullanmamı ve kısmen de olsa konuşmamı etkileyen hastalığımla birlikte yaşamaya başladım. Farklı olduğumu, fakat okul çağına geldiğimde anladım. Okul çağına geldiğimde farklılığımın farkına varmamdan, kırılmamdan çekinen ailem, benim ‘Farklılığımla dalga geçseler de kırılmayacağım, üzülmeyeceğim’ demem üzerine titiz bir arayış sonucu buldukları bir ilkokula beni yazdırdı. Aslında okula başlamadan evvel annem okuma yazmayı, babam da matematiği bana öğretmişti. Birinci sınıfa başladım fakat kısa müddet sonra sınıf atlayarak üçüncü sınıfa geçtim. Ödevlerimi yaparken söylediğim şeyleri annem ve babam kağıda geçirerek bana yardımcı oldu. Kimi vakit da yerde bacağımdan takviye alarak ödevlerimi kendim yaptım.
Diliyorum ki kendi yolumda ilerlerken seyahatime şahit olan herkese, uzaklık kat etmek için her vakit ayaklara gerek olmadığını ve dahası ayakları varken durmayıp koşmaları gerektiğini göstermek ismine örnek olabilmişimdir.
BİLMEK TÜM ÖN YARGILARI YOK EDİYOR
O yıllarda farklılığımdan fazla, insanların önyargılarının farkına varmak kırdı beni. Bilmenin, tüm önyargıları yok edebileceğini görmem ise çok uzun vakit almadı. Ta en başında edindiğim bu deneyim, yolumu aydınlatan ışık oldu. Hastalığımdan zerre etkilenmemiş olan aklımı, bilmek yolunda hiçbir pürüz tanımadan kullanma gayretimin, bugün dahi, karşılığını ziyadesiyle aldığımı görmek ise her vakit bana güç veriyor. Birinci ve ortaöğretimimi tamamladıktan sonra da ellerimden çok zihnimi kullanarak icra edebileceğim meslekleri araştırırken yazılım mühendisliğini keşfettim ve bu istikamette tercihte bulundum.
Hayatım boyunca karşıma çıkan sıkıntıları çözmekle uğraştım. Yaşadığınız zorluklar nedeniyle daima alternatif tahliller üretmek zorunda kalıyorsunuz. Mühendisliğin sorun çözme temeline dayanmasının yanı sıra sayısal derslere olan ilgimi göz önünde bulundurduğumda mühendislik seçerek gerçek bir tercih yaptığımı düşünüyorum. Üniversite hayatım boyunca, arkadaşlarım, hocalarım ve herkes bana dayanak oldu. Aldığım eğitim sayesinde hayatımın geri kalanında sadece kendi meselelerimi değil, bir mühendis olarak diğerlerinin meselelerini da çözmek istiyorum. Eğitimim ve tercihlerim konusunda ailem de benim kararlarıma her vakit hürmet duydu, dayanak oldu ve asla beni hiçbir şey için zorlamadı. Benim eğitimim için Kahramanmaraş’tan İzmir’e geldi ve daima yanımda oldular. Bu sebeple onlara minnettarım.
YÜKSEK LİSANS YAPACAĞIM
Babam Sami Türkkahraman, kulak burun boğaz uzmanı, annem Soner Türkkahraman ise sınıf öğretmeni. Üniversite birinciliğimi; eğitimim için doğup büyüdüğü memleketini bırakıp burada yaşamayı kabul edecek kadar fedakar olan babama, nefes almaya başladığım birinci andan itibaren benimle nefes alan, bana sabrı ve şartsız sevmeyi öğreten anneme, elim, ayağım ve en yakın arkadaşım olan kardeşlerim Nadide ve Feyza’ya atfediyorum.
Yüksek lisansa Yaşar Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği Bölümü’nde devam edeceğim. Bilgi madenciliği ve büyük data alanında uzmanlaşmak istiyorum. Yüksek lisansımda bu alanlara yoğunlaşacağım. İlerde bu alanda araştırma geliştirme yapan bir araştırmacı olarak akademiye ve ülkeme hizmet istiyorum”
