Peki, şimdi 5 yıl öncesine kadar mezunu dahi olmayan bu kısmı ön plana çıkaran ne? Kısımdan mezun olan öğrenciler hangi alanlarda meslek yolu çizebiliyor? İşte bölüm gerçekleriyle, Yeni Medya kısmı…
İletişimde dijitalleşme süreci ve yeni medyaya geçiş süreci…
Dijitalleşen dünyada, bilhassa ‘iletişim’ alanında, ihtilal niteliğinde birçok değişim yaşandı. Bu değişimler gündelik hayatımıza süratle tesir ederken, klasik irtibat mecraları da yeni dünya dinamiklerine adapte olmak durumunda kaldı. O denli ki; internet kullanımının yaygınlaşması ve toplumsal medya kanallarının yeni kuşak irtibat mecraları haline gelmesiyle birlikte, bir anda kendimizi Marshall McLuhan’ın ‘küresel köy’ olarak tabir ettiği dijital dünyanın yeni sakinleri olarak bulduk. Çok değil, şimdi 10 yıl öncesine kadar, üniversitelerin gazetecilik kısımlarının derslerinde bahsedilen ‘’yurttaş gazeteciliği’’ kavramı, bir anda farklı bir boyuta geçti ve teorik bir kavramın ötesinde, etkin örnekleri çığ üzere çoğalan bir faaliyeti tanımlar oldu. Yeniden bağlantı fakültelerinde eğitim gören öğrencilerin, akademik eğitimleri mühletince öğrendikleri yayıncılık ve medya araçlarını kullanma üzerine geliştirilen formal kavramlar da güncellenmeye, yenilenmeye muhtaç bir düzeyde kaldı. Zira temel bağlantı kavramları, alışılageldik bağlantı araçları, irtibat etiği ve ahlakı, dijital bir lisanla yine yorumlanmalıydı. İşte bu noktada, 2009 yılında Kadir Has Üniversitesi’nin öncülüğüyle, ülkemizin birinci ‘’Yeni Medya’’ kısmı açıldı ve akademik olarak dalın birinci mektepli ‘’Yeni Medya’’ uzmanları kesime kazandırıldı. Bugün 21 üniversitemizde ‘’Yeni Medya’’ kısmı var ve bu alanda akademik eğitim almak isteyen öğrenci sayısı bir epey fazla.
Öğrenciler ne öğreniyor, nelerle karşılaşıyor?
Yeni Medya kısmında öğrencilere, dijital dünyadaki gelişmeler kavramlarla ve kuramlarla aktarılıyor. Hem Türkiye’deki hem de dünyadaki bağlantı dönüşümü, sosyolojik ve ruhsal tesirlerine kadar bedellendiriliyor, tanımlanıyor. Yeni bağlantı teknolojileri tanıtılıyor, web tasarımı, toplumsal medya, içerik idaresi üzere dijital uzmanlık gerektirecek birçok mevzu teorik bilgilerle paylaşılıyor.
Her ne kadar öğrenciler için heyecan verici bir eğitim süreci olsa da kısımdan mezun olanlar, dalda iş arayışına başladıkları andan itibaren türlü zorluklarla karşılaşıyor. Bunların başında da teorik eğitimlerin, mezunların temel çalışma alanı olan reklam ajanslarında, kurumsal şirketlerde, markalarda ve medya kuruluşlarında karşılık bulmaması ve pratik uygulamaların çok farklı olması geliyor. Her ne kadar üniversiteler bu açığın öğrencilerin yapacağı zarurî stajlarla kapanacağını düşünse de sonuç pek de o denli olmuyor.
Peki gerçek dünyada neler oluyor?
Öncelikle stajlar çoğunlukla verimsiz geçiyor; zira kimse öğrencilere vakit ayırıp iş öğretmek istemiyor ya da istese de mevcut iş yoğunluğunda o vakti bulamıyor. Göstermelik birkaç iş veriliyor, araştırma, inceleme ve hatta ‘’düşünme’’ üzere rastgele bir emele hizmet etmeyen çalışmalar isteniyor. Süreç sonunda da staj defterleri övgü dolu sözlerle doldurulan gençler kurtlar sofrasında bahtına terk ediliyor. Mezun olan gençler, ekonomik kuralların da tesiriyle şimdi mezuniyetinin keyfini ve gururunu yaşayamadan iş hayatına atılmak istiyor. Cv’ler hazırlanıyor, e-postalar gönderiliyor, umut dolu bekleyişler başlıyor… Şirketler çoklukla en az ‘’2, 3, 4, 5…’’ yıl tecrübeli çalışanlar aradıkları için çoğunlukla müracaatlarına geri dönüş yapılmıyor. Yapılsa da yetiştirilmek üzere stajyer muamelesi görüyorlar. Bu durumda da gençlerin haklı isyanı başlıyor. ‘’Ben bu işin uzmanıyım, mekteplisiyim, siz değilsiniz, asıl ben seni yetiştireyim, bir şeyler öğreteyim!’’ yansıları sıklıkla duyuluyor; ancak nafile…
‘’Hani yeni bir kavramdı, nereden çıktı bu kadar dijital irtibat uzmanı?’’ dediğinizi de duyar üzereyim. O mevzuyu da şöyle açıklayabiliriz; dijital dönüşüm o kadar süratli gerçekleşti ki, bağlantı alanında hizmet veren dallar de mecburen kendi uzmanlarını yetiştirmek durumunda kaldı. Klâsik bağlantı mezunları, reklamcılar, gazeteciler, pazarlamacılar, satışçılar, yazılımcılar, müellifler açığı fark edip kendilerini çeşitli kaynaklarla ve eğitimlerle geliştirdiler ve süratli terfiler aldılar. Fakat kendilerine ‘’sosyal medya uzmanı’’ ya da ‘’yeni medya uzmanı’’ üzere farklı etiketlerini layık görüp kâfi bilgi ve donanıma sahip olmayan çok sayıda niteliksiz çalışanın da kesimde faal olarak yer aldığını söylemek mümkün.
Oryantasyon süreci büyük değer taşıyor
Unutulmamalı ki, dijital mecralar her geçen gün biraz daha gelişiyor ve dünyanın geleceğini şekillendirecek kadar tesirli. Bu sebeple kendini geliştiren, algıları açık, yaratıcı fikirler sunabilen, yeni medya araçlarını bir enstrüman üzere kullanabilen gençlere bölümde her vakit gereksinim olacak. Farklı bağlantı kollarında, yepisyeni iş imkanlarının da vakitle ortaya çıkacağını ön görmek sıkıntı değil. Bu yüzden gençlerimizin teorik eğitimden pratik uygulamalara geçiş sürecinde sağlıklı bir oryantasyon süreci yaşamaları büyük ehemmiyet taşıyor. Bu noktada da hem Ulusal Eğitim Bakanlığı’na hem üniversitelere hem de bölüm paydaşlarına büyük misyon düşüyor.
Not: Ne olursa olsun asla pes etmeyin gençler; yolunuz güçlü olsa da önünüz çok açık…
Şinasi Furkan AVCI
twitter.com/snsfrknvc
